ต้นนุ่น สะพาน ร้านน้ำแข็ง

แก

แก

แกจะรักฉันไหม

ชายหนุ่มยังไม่ยอมลดละความพยายามที่จะถามเพื่อนสาวที่เขาเคยบอกรักเธอ มาเป็นร้อยเป็นพันครั้ง แต่ยังไม่ได้คำตอบที่แน่ชัดจากปากของฝ่ายหญิง สักที ทั้งๆ ที่รู้ว่าคำตอบที่เขาจะได้กลับมานั้นมันคือคำตอบที่เคยได้ยินจากปากของเธอมาก่อนแล้ว

บางครั้ง ถ้าเธอรำคาญก็ก็จะบอกว่า ฉันยังพูดเหมือนเดิม แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ความพยายามที่จะ รัก จากชายคนนี้ลดน้อยถอยลงไปเลย

บางทีเขาคงต้องมานั่งขบคิดและจริงจังกับคำว่า ฉันยังพูดเหมือนเดิม ของเธอใหม่ และทำตัวใหม่ให้สมกับการเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันอย่างเดิมที่เคยรู้สึกก็เป็นได้ แต่จะทำอย่างไร เพราะในใจมันไม่ยอมสั่งให้ทำอย่างนั้น เมื่อในใจมันไม่ได้สั่ง ความอยากไม่ได้เกิด กระนั้นจะทำการใดให้ขัดกับความเป็นจริงของใจตัวเองมันก็อยากที่จะทำ เขาจึงปล่อยให้มันเป็นไปตามกาลเวลาอย่างนี้มาเรื่อยๆ

5 ปีมาแล้ว มันไม่ใช่ห้วงเวลาสั้นๆ กับการทำความรู้จักกันฉันท์เพื่อน และพัฒนาการมาเป็นความรักแบบอื่น นอกจากรักแบบเพื่อน ตามที่ฝ่ายหญิงต้องการ

การกลัวความสูญเสียผู้ชายคนที่นั่งข้างๆ เธอคนนี้ไป ถือเป็นอีกเหตุผลนึงที่ทำให้เธอไม่สามารถตัดสินใจ รัก เขาอย่างที่เขาอยากให้รักได้ เพราะเธอเองคิดว่า การรักแบบเพื่อนรักเพื่อนอย่างนี้มันยาวนานและยั่งยืนกว่ารักแบบ คนรักแล้วไปกันไม่รอด จึงต้องเลิกร้างห่างหายกันไป ความเป็นเพื่อนก็ไม่เหลือเยื่อใย เหลือเพียงแค่ความทรงจำอันเลวร้าย

กว่าที่ความทรงจำอันดีเก่าๆ จักผุดขึ้นมาใหม่ก็ใช้เวลาเยียวยาล่วงหลายปี

แกไม่จำเป็นต้องตอบฉันก็ได้นะ ฉันก็ถามไปงั้นๆ แหละ ทั้งๆ ที่รู้คำตอบอยู่ในใจ