มีชีวิต ใช้ชีวิต
หลายคนมีคำถามกับผมว่า ผมจะแสดงกล้ามดากไว้หนวดอันไม่สมประกอบ ไว้เคราหยิบหยอยพิกลพิการบนใบหน้าเหลี่ยมๆ ที่มีพิรุธตลอดเวลานี่ทำไม ซึ่งวันก่อนพี่ชายของผมก็ถามผมว่า “ทำไมไม่โกนทิ้ง ทีผมบนหัวเนี่ยมึงยังสกินเฮดเป็นว่าเล่น”
หลายคนมีคำถามกับผมว่า ผมจะแสดงกล้ามดากไว้หนวดอันไม่สมประกอบ ไว้เคราหยิบหยอยพิกลพิการบนใบหน้าเหลี่ยมๆ ที่มีพิรุธตลอดเวลานี่ทำไม ซึ่งวันก่อนพี่ชายของผมก็ถามผมว่า “ทำไมไม่โกนทิ้ง ทีผมบนหัวเนี่ยมึงยังสกินเฮดเป็นว่าเล่น”
จะว่าไปแล้วมันก็เหมือนหนังเรื่องเก่าที่เอากลับมาฉายใหม่อีกครั้ง มันนอนมองหลอดไฟไปตามทางเดินในขณะที่ที่บุรุษเวรเปลห้องผ่าตัดกับลังเข็ญผู้ป่วยไปสู่ຫ້ອງປະຕິບັດການ จากเตียงที่หนึ่ง ย้ายข้ามไปเตียงที่สองเปลี่ยนจากชุดสีขาวเป็นสีเขียวและย้ายข้ามไปเตียงที่สาม
ลืมตากว้างๆ แล้วสูดหายใจลึกๆ นะคะ